ევროპარლამენტი გმობს უნგრეთის ხელისუფლების მიზანმიმართულ, სისტემატურ და უწყვეტ ძალისხმევას, ძირი გამოუთხაროს ევროპის კავშირის დამფუძნებელ ფასეულობებს.

ევროპარლამენტის მიერ მიღებულ რეზოლუციაში (მომხრე - 345, წინააღმდეგი - 104, თავი შეიკავა - 29) გამოხატულია შეშფოთება უნგრეთში დემოკრატიის, კანონის უზენაესობისა და ფუნდამენტური უფლებების აღმოფხვრის გამო, განსაკუთრებით კი ახლახან მიღებული ე.წ. „დაცვის პაკეტთან“ დაკავშირებით, რომელიც რუსეთის „უცხოური აგენტების კანონს“ შეადარეს. 

დოკუმენტში დეპუტატები მწუხარებას გამოთქვამენ იმ ფაქტთან დაკავშირებით, რომ 2018 წელს ევროპულმა საბჭომ მე-7 მუხლის საფუძველზე უნგრეთისთვის საბჭოში ხმის უფლების ჩამორთმევის პროცედურას მხარი არ დაუჭირა. პარლამენტი მოუწოდებს ევროპულ საბჭოს, დაადგინოს, ახორციელებს თუ არა უნგრეთი „ევროპის კავშირის ღირებულებების სერიოზული და მუდმივი დარღვევას“.

რეზოლუციაში ევროპარლამენტარები სინანულს გამოხატავენ ევროკომისიის გადაწყვეტილების თაობაზე, რომლის თანახმადაც, უნგრეთს გაყინულ ფინანსურ დახმარებაზე აღუდგა წვდომა.

შეგახსენებთ, რომ მას შემდეგ, რაც ბუდაპეშტმა კორუფციის აღმოფხვრასთან, ასევე კანონის უზენაესობისა და სასამართლო დამოუკიდებლობის უზრუნველსაყოფად რეფორმები არ განახორციელა, 2022 წლის დეკემბერში ევროკომისიამ უნგრეთისთვის 13.3 მილიარდი ევროს ოდენობის ფინანსური დახმარების გაყინვის გადაწყვეტილება მიიღო. გასული წლის 23 ნოემბერს ევროკომისიამ უნგრეთისთვის 900 მილიონი ევროს ოდენობით ფინანსური დახმარების გამოყოფას მხარი დაუჭირა. აღნიშნული თანხის მიღება REPowerEU-ის პროგრამითაა გათვალისწინებული, რომელიც ევროპის კავშირის 27 წევრ სახელმწიფოს რუსეთის მიერ უკრაინაში შეჭრის და სრულმასშტაბიანი ომის დაწყებით გამოწვეულ ენერგეტიკულ კრიზისთან გამკლავებაში ეხმარება.

მიღებული რეზოლუცია გმობს პრემიერ-მინისტრ ვიქტორ ორბანის ქმედებებს, რომელმაც გასული წლის დეკემბერში ევროპული გაერთიანების გრძელვადიანი ბიუჯეტი, მათ შორის უკრაინის ფინანსური დახმარების პაკეტი, დაბლოკა - „ევროპის კავშირის სტრატეგიული ინტერესების სრული უპატივცემულობითა და წრფელი თანამშრომლობის პრინციპის დარღვევით“. გარდა ამისა, ევროპარლამენტარები გმობენ  უნგრეთში აკადემიური წრეების, ჟურნალისტების, პოლიტიკური პარტიების და სამოქალაქო საზოგადოების მიმართ სახსრების გამოყოფისას არსებულ სისტემურ დისკრიმინაციულ პრაქტიკას.