ამის შესახებ ინფორმაციას ავსტრიული გამოცემა „დღეს" ავრცელებს.
ავსტრიის შტირიის ფედერალური მხარის გუბერნატორი მარიო კუნასეკი შტირიის ჰიმნის შექმნის შესახებ მთავრობის გეგმის სლოვენიის საგარეო საქმეთა სამინისტროს მხრიდან კრიტიკას საპასუხო კრიტიკით დაუპირისპირდა.
ვინც ჩვენ გეგმას განიხილავს, როგორც სუვერენიტეტსა და კანონის უზენაესობას თავდასხმად, უნდა ჰკითხოს საკუთარ თავს, როგორია უმცირესობების იურიდიული აღიარების სტატუსი მათ ტერიტორიაზე, - წერს გუბერნატორი ფეისბუქზე.
ავსტრიაში სლოვენიური ეთნიკური ჯგუფისგან განსხვავებით, „ძველი ავსტრიელები, ვისთვისაც გერმანული მშობლიური ენაა“ სლოვენიაში კვლავ ექვემდებარებიან სხვადასხვა დისკრიმინაციას და არ არიან აღიარებულნი ავტოქტონურ ეთნიკურ ჯგუფად, თქვა კუნასეკმა. „სლოვენიის სახელმწიფოს შეუძლია საბოლოოდ მიიღოს ზომები და დაუყოვნებლივ დახუროს კრშკოს მომეტებული საფრთხის შემცველი რეაქტორი“, - ამბობს შტატის გუბერნატორი.
ეროვნული ჰიმნი, მწვანე და თეთრ სახელმწიფო ფერებთან და შტირიულ პანტერასთან ერთად, „ჩვენი ფედერალური სახელმწიფოს მნიშვნელოვანი სიმბოლოა", - განმარტავს კუნასეკი და ამასთან ერთად, არ ადასტურებს
ავსტრიული მედიის თანახმად, სამთავრობო კოალიციას შტატის პარლამენტში შესაბამისი საკონსტიტუციო დადგენილების მისაღებად საჭირო უმრავლესობის ორი მესამედი არ გააჩნია, მწვანეები კი მწვავედ აკრიტიკებენ ჰიმნის ტექსტს.
ტექსტს იმ ტერიტორიაზე, რომელიც ასი წელია არ არსებობს, არ შეიძლება მოეძებნოს ადგილი კონსტიტუციაში, - ამბობს ავსტრიის მწვანეთა პარტიის ლიდერი სანდრა კრაუტვაშლი.
სლოვენიის საგარეო საქმეთა სამინისტრომ გეგმა გააკრიტიკა იმ ისტორიული კონტექსტის უგულებელყოფის გამო, რომელშიც შეიქმნა სიმღერა „დახშტაინი“. მე-19 საუკუნის ეს სიმღერა ეძღვნება შტირიას მისი ისტორიული მასშტაბით დახშტაინიდან „ვენდელანდ სავამდე“, ისევე როგორც ეგრეთ წოდებულ ქვემო შტირიას ქალაქებით, მარიბორი (მარბურგი), ცელიე (ზილი) და პტუჯი(პეტაუ). ეს ქალაქები უკვე 100 წელზე მეტია, რაც არ არიან შტირიის შემადგენლობაში. ისინი 1991 წლამდე ყოფილი იუგოსლავიის შემადგენლობაში შედიოდნენ, 1991 წლიდან კი სლოვენიის დამოუკიდებელი სახელმწიფოში შედიან. კრშკოს ატომური ელექტროსადგური მდებარეობს ეგრეთ წოდებულ ქვემო შტირიაში, სლოვენიის და ხორვატიის საზღვართან და მის წარმოებულ ელექტროენერგიას ორივე ქვეყანა თანაბრად ინაწილებს. ითვლება მომეტებული საფრთხის შემცველად და მისი დახურვის მოთხოვნით როგორც ადგილობრივი, ასევე იტალიის და ავსტრიის მცხოვრებლები არაერთხელ გამოსულან.
